Tuesday, June 25, 2013

ការ​ធ្វើ​វិភាគ​សម្លៀកបំពាក់​ដែល​ពាក់​ជាប់​ផ្ទាល់​នឹង​ស្បែក

ការ​ធ្វើ​វិភាគ​សម្លៀកបំពាក់​ដែល​ពាក់​ជាប់​ផ្ទាល់​នឹង​ស្បែក
ទីភ្នាក់ងារ​សារធាតុ​គីមី​ស៊ុយអែត (KEMI) បាន​ធ្វើការ​វិភាគ​សម្លៀកបំពាក់​ដែល​ពាក់​ជាប់​ផ្ទាល់​នឹង​ស្បែក ។ គោលបំណង​នៃ​ការ​វិភាគ​នេះ​គឺ​ស្វែងរក​សារធាតុ​គីមី​មួយ​ចំនួន​ដែល​បាន​ប្រើ​ នៅ​ក្នុង​សម្លៀកបំពាក់​ទាំងនោះ ។ គម្រោង​នេះ​ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​ការងារ​របស់​យើង​ដើម្បី​ទទួល​បាន​បរិស្ថាន​មួយ​ ដែល​គ្មាន​សារធាតុ​ពុល​ជា​រៀងរាល់​ថ្ងៃ ។
សម្លៀក​បំពាក់​ចំនួន ១១០ ប្រមូល​មក​ពី​ ២៩​ហាង​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ស៊ុយអែត​ ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​វិភាគ ។ សម្លៀក​បំពាក់​ទាំងនោះ​មាន ក្រមា​បង់​ក ខោអាវ​ហែល​ទឹក (ភាគច្រើន​សម្រាប់​កុមារ) ខោអាវ​ទ្រនាប់ ​អាវយឺត​ដៃ​ខ្លី (T-shirt) អាវយឺត​ដៃ​វែង (Sweater) និង អាវ​សម្រុង​លើ​ចង្កេះ (Top) ។ សារធាតុ​ដែល​ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​វិភាគ​គឺ ថ្នាំជ្រលក់​អេសូ (Azo) ប្រភេទ​សារធាតុ​សាឡេត (Phthalates) មួយ​ចំនួន ណូនីលហ្វេណុល (Nonylphenol) និង ណូនីលហ្វេណុល​អេសូស៊ីឡេត (Nonylphenol ethoxylate) ។

លទ្ធផល

សារធាតុ​ណូនីលហ្វេណុល​អេសូស៊ីឡេត​ត្រូវ​បាន​រក​ឃើញ​នៅ​ក្នុង​សម្លៀកបំពាក់​ចំនួន ៤៨ ។ ក្នុង​នោះ ​សម្លៀកបំពាក់​មួយ​ចំនួន​មាន​កំហាប់​ណូនីលហ្វេណុល​អេសូស៊ីឡេត​ខ្ពស់ ហើយ​សម្លៀក​បំពាក់​ចំនួន​១៣ មាន​កំហាប់​ណូនីលហ្វេណុល​អេសូស៊ីឡេត​ទាប​បំផុត នេះ​ប្រហែល​មក​ពី​ការ​ប្រឡាក់​ឆ្លង​ពី​ប្រភព​ដទៃ​ទៀត​នៅ​អំឡុង​ពេល​ផលិត ឬ​ដឹកជញ្ជូន ។ សម្លៀកបំពាក់​ភាគ​ច្រើន​ដែល​មាន​សារធាតុ​ណូនីលហ្វេណុល​អេសូស៊ីឡេត គឺ​ខោអាវ​ទ្រនាប់ ។
អ្នកស្រី Camilla Westlund នៃ​ទីភ្នាក់ងារ​សារធាតុ​គីមី​ស៊ុយអែត មាន​ប្រសាសន៍​ថា «នៅ​ពេល​ដែល​សម្លៀក​បំពាក់​ចំនួន ៣២% ផ្ទុក​សារធាតុ​ណូនីលហ្វេណុល​អេសូស៊ីឡេត វា​បង្ហាញ​ឲ្យ​យើង​ឃើញ​ច្បាស់​ថា ណូនីលហ្វេណុល​អេសូស៊ីឡេត កើត​មាន​ជា​ទូទៅ​នៅ​ក្នុង​សម្លៀកបំពាក់​នាំចូល» ។
ការ​ធ្វើ​តេស្ត​សម្លៀកបំពាក់​បាន​ពី​សង្វាក់​ផ្គត់ផ្គង់​ដល់​ហាង​ សម្លៀកបំពាក់​ធំៗ​នៅ​លើ​ទីផ្សារ​ស៊ុយអែត​ ពុំ​ឃើញ​មាន​ផ្ទុក​សារធាតុ​ណូនីលហ្វេណុល​អេសូស៊ីឡេត​ទេ ។
សារធាតុ​ណូនីលហ្វេណុល​អេសូស៊ីឡេត ត្រូវ​បាន​ប្រើ​នៅ​ក្នុង​សាប៊ូ និង​ថ្នាំលាប ។ វា​គឺ​ជា​សារធាតុ​ពុល​ចំពោះ​សព៌ាង្គកាយ​រស់​នៅ​ក្នុង​ទឹក ។

ខោអាវ​ហែល​ទឹក

ខោអាវ​ហែល​ទឹក​ចំនួន​១២​ ដែល​បាន​ធ្វើ​តេស្ត​គឺ​ជា​ខោអាវ​ហែល​ទឹក​របស់​កុមារ ។ ខោអាវ​ចំនួន​៥​ មាន​ផ្ទុក​សារធាតុ​ណូនីលហ្វេណុល​អេសូស៊ីឡេត ដែល​ក្នុង​នោះ​មាន​ខោអាវ​មួយ​មាន​កំហាប់​ណូនីលហ្វេណុល​អេសូស៊ីឡេត​តិចតួច​ បំផុត ។ ខោអាវ​មួយ​នៃ​ខោអាវ​ទាំង​៥​ មាន​កំហាប់​ណូនីលហ្វេណុល​អេសូស៊ីឡេត​ខ្ពស់ ។ រូបភាព​បោះពុម្ព​នៅ​លើ​ខោអាវ​មួយ​នៃ​ខោអាវ​ទាំងនោះ​ មាន​ផ្ទុក​សារធាតុ​សាឡេត DEHP ក្នុង​កំហាប់​ទាប ។
សារធាតុ​សាឡេត គឺ​ជា​ឈ្មោះ​រួម​នៃ​ក្រុម​សារធាតុ​គីមី​ដែល​ផ្សំ​ឡើង​ពី​អាស៊ីត​ សាលីក(Phthalic acid) ។ គេ​ប្រើ​វា​ជា​ភ្នាក់ងារ​បន្ទន់​នៅ​ក្នុង​ប្លាស្ទិក និង​អាច​ឃើញ​មាន​នៅ​ក្នុង​ថ្នាំ​បោះពុម្ព​ជាតិ​ប្លាស្ទិក​នៅ​លើ​ សម្លៀកបំពាក់ ។ សារធាតុ​សាឡេត​ចំនួន​បី​ប្រភេទ​គឺ សាឡេត (DEHP) ឌីប៊ុយទីល​សាឡេត (DBP) និង បិនស៊ីល​ប៊ុយទីល​សាឡេត (BBP) ត្រូវ​បាន​ចាត់​ចំណាត់​ថ្នាក់​ដោយ​សហភាព​អឺរ៉ុប​ថា​មាន​គ្រោះថ្នាក់​ចំពោះ​ការ​បន្ត​ពូជ ។

អាវយឺត​ដៃ​ខ្លី

ក្រមា​រុំ​ក​ចំនួន​ និង​អាវយឺត​ដៃ​ខ្លី​ មាន​ផ្ទុក​កំហាប់​ហាម​ឃាត់​នៃ​ថ្នាំជ្រលក់​អេសូ ។ ក្រុមហ៊ុន​ដែល​លក់​ផលិតផល​ទាំងនេះ​ត្រូវ​បាន​ទាក់ទង ហើយ​ពួកគេ​ក៏​បាន​បញ្ឈប់​ការ​លក់​ដូរ​ផលិតផល​ទាំងនោះ ។
ថ្នាំជ្រលក់​អេសូ​ត្រូវ​បាន​ប្រើ​ដើម្បី​ជ្រលក់​ពណ៌​សំពត់​តម្បាញ និង​ស្បែកសត្វ ។ ប្រភេទ​ថ្នាំជ្រលក់​អេសូ​ខ្លះ​អាច​បំបែក​ជា​អារីល​អាមីន (Aryl amines) ដែល​ត្រូវ​បាន​ចាត់​ថ្នាក់​ថា​ជា​សារធាតុ​ដែល​បណ្ដាល​ឲ្យ​កើត​ជំងឺ​មហារីក ។
អាវយឺត​ដៃ​ខ្លី​សម្រាប់​កុមារ​មួយ​ចំនួន​មាន​ផ្ទុក​ធាតុ​សាឡេត ដែល​មិន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ប្រើ​នៅ​ក្នុង​ឧបករណ៍​ក្មេង​លេង និង​ផលិតផល​ថែទាំ​កុមារ ។ សារធាតុ​សាឡេត​មិន​ត្រូវ​ហាម​ឃាត់​មិន​ឲ្យ​ប្រើ​សម្រាប់​សម្លៀកបំពាក់​ទេ ប៉ុន្តែ​កុមារ​តូចៗ​អាច​បៀម​សម្លៀក​បំពាក់​ទាំងនេះ ហើយ​អាច​ស្រូប​ចូល​ក្នុង​ខ្លួន ។ ថ្នាំ​បោះពុម្ព​នៅ​លើ​អាវយឺត​ដៃ​ខ្លី​មួយ​មាន​កម្រិត​សាឡេត​មួយ​ប្រភេទ​ដែល​ ត្រូវ​បាន​ហាម​ឃាត់​នៅ​ក្នុង​ផ្នែក​ទន់​នៃ​ឧបករណ៍​ក្មេង​លេង និង​សម្ភារៈ​ថែទាំ​កុមារ ហើយ​ថ្នាំ​បោះពុម្ព​នៅ​លើ​អាវយឺត​ដៃ​ខ្លី​មួយ​ប្រភេទ​ទៀត​មាន​សារធាតុ​សាឡេត ​មួយ​ប្រភេទ​ដែល​ត្រូវ​បាន​ដាក់​កម្រិត​ការ​ប្រើប្រាស់​នៅ​ក្នុង​ឧបករណ៍​ ក្មេង​លេង និង​សម្ភារៈ​ថែទាំ​ក្មេង​ ដោយសារ​ក្មេង​អាច​ដាក់​វា​ចូល​ក្នុង​មាត់ ។
ក្រុមហ៊ុន​ពាក់ព័ន្ធ​ត្រូវ​បាន​ជូន​ដំណឹង​ពី​ការ​វិភាគ និង​លទ្ធផល​ទាំងនេះ ។ ពួកគេ​ក៏​បាន​ទទួល​ព័ត៌មាន​អំពី​ច្បាប់​បទដ្ឋាន​ពាក់ព័ន្ធ​នានា​ផង​ដែរ ។ ការ​ដាក់​លក់​លើ​ទីផ្សារ​នូវ​សម្លៀកបំពាក់​មាន​ផ្ទុក​សារធាតុ​ហាម​ឃាត់​ដែល​ បាន​វិភាគ​ឃើញ​ត្រូវ​បាន​បញ្ឈប់ ។

ប្រវត្តិ

ទីភ្នាក់ងារ​សារធាតុ​គីមី​ស៊ុយអែត ជា​ញឹកញាប់​ទទួល​ព័ត៌មាន​ពី​សាធារណជន​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​សម្លៀក​បំពាក់ និង​ព័ត៌មាន​ដែល​ចូលរួម​ចំណែក​នៅ​ក្នុង​ការ​សម្រេច​ជ្រើសរើស​ប្រភេទ​ សម្លៀកបំពាក់​នៅ​ក្នុង​គម្រោង​វិភាគ​នេះ ។
ទីភ្នាក់ងារ​សារធាតុ​គីមី​ស៊ុយអែត​អនុវត្ត​ការងារ​តាម​ផែនការ​សកម្មភាព​ បរិស្ថាន​មួយ​ដែល​គ្មាន​សារធាតុ​ពុល​ជា​រៀងរាល់​ថ្ងៃ ។ នៅ​ក្នុង​ផែនការ​សកម្មភាព​នេះ សម្លៀកបំពាក់​ត្រូវ​បាន​កំណត់​យក​ថា​ជា​ក្រុម​ផលិតផល​សំខាន់​មួយ​ដែល​ ព័ត៌មាន និង​ការ​អនុវត្ត​ច្បាប់​អាច​ត្រូវ​បាន​ពង្រឹង ។

ទិន្នន័យ​ពិត

ថ្នាំជ្រលក់​អេសូ

ថ្នាំជ្រលក់​អេសូ​ត្រូវ​បាន​ប្រើ​ជ្រលក់​ពណ៌​សំពត់​តម្បាញ និង​ស្បែក​សត្វ ។ ថ្នាំជ្រលក់​អេសូ​ខ្លះ​អាច​បំបែក​បាន​ជា​អារីល​អាមីន​ពុល ។ អារីល​អាមីន​ត្រូវ​បាន​ចាត់​ជា​សារធាតុ​ដែល​អាច​បណ្ដាល​ឲ្យ​កើត​ជំងឺ​មហារីក ប៉ុន្តែ​ប្រភេទ​អារីល​អាមីន​ខ្លះ​អាច​បណ្ដាល​ឲ្យ​មាន​រោគសញ្ញា​អេឡែរហ្ស៊ី ឬ​ពុល​តាម​ផ្លូវ​ដង្ហើម ។ អារីល​អាមីន​ប្រភេទ​ជាច្រើន​ទៀត​ក៏​ត្រូវ​បាន​ចាត់​ចំណាត់​ថ្នាក់​ថា​មាន​ គ្រោះថ្នាក់​ ដោយសារ​វា​មាន​សមត្ថភាព​បំពុល​សព៌ាង្គកាយ​រស់​ក្នុង​ទឹក និង​វារីបរិស្ថាន ។ ថ្នាំជ្រលក់​អេសូ​អាច​បំបែក​បាន​ជា​អារីល​អាមីន​បណ្ដាល​ឲ្យ​កើត​ជំងឺ​មហារីក ​ត្រូវ​បាន​ហាម​ឃាត់​នៅ​សហភាព​អឺរ៉ុប ។

សារធាតុ​ណូនីលហ្វេណុល​អេសូស៊ីឡេត និង ណូនីលហ្វេណុល

ណូនីលហ្វេណុល​អេសូស៊ីឡេត​អាច​ត្រូវ​បាន​ប្រើ​នៅ​ក្នុង​សាប៊ូ និង​ថ្នាំលាប ។ នៅ​ក្នុង​បរិស្ថាន វា​បំបែក​ទៅ​ជា​ណូនីលហ្វេណុល ។ ណូនីលហ្វេណុល​ត្រូវ​បាន​បំបែក​យឺតៗ ហើយ​ប្រមូលផ្ដុំ​នៅ​ក្នុង​បរិស្ថាន ។ វា​ពុល​ខ្លាំង​ចំពោះ​សព៌ាង្គកាយ​រស់​ក្នុង​ទឹក និង​អាច​បណ្ដាល​ឲ្យ​មាន​ផលប៉ះពាល់​រយៈពេល​វែង​ចំពោះ​វារីបរិស្ថាន ។ គេ​ក៏​សង្ស័យ​ថា​វា​ធ្វើ​ឲ្យ​រាំងស្ទះ​ដល់​ដំណើរការ​របស់​ក្រពេញ​នានា​ផង​ ដែរ ។ ការ​ប្រើប្រាស់​ណូនីលហ្វេណុល​អេសូស៊ីឡេត និង​ណូនីលហ្វេណុល​ នៅ​ក្នុង​សហភាព​អឺរ៉ុប​ត្រូវ​បាន​ហាម​ឃាត់ ដោយ​មាន​ករណី​លើកលែង​តិចតួច​ប៉ុណ្ណោះ ។ ប្រទេស​ស៊ុយអែត​បាន​បង្ហាញ​ពី​ចំណាប់​អារម្មណ៍​របស់​ខ្លួន​ក្នុង​ការ​រៀបចំ​ ឯកសារ​បញ្ជូន​ទៅ​ទីភ្នាក់ងារ​សារធាតុ​គីមី​សហភាព​អឺរ៉ុប​ដើម្បី​ហាម​ឃាត់​ សារធាតុ​ទាំង​ពីរ​នេះ​មិន​ឲ្យ​ប្រើ​នៅ​ក្នុង​សំពត់​តម្បាញ​នាំ​ចូល​ទៅ​កាន់​ សហភាព​អឺរ៉ុប ។

សារធាតុ​សាឡេត

សាឡេត គឺ​ជា​ឈ្មោះ​រួម​នៃ​សារធាតុ​គីមី​មួយ​ក្រុម​ដែល​ផ្សំ​ឡើង​ពី​អាស៊ីត​សាលីក ។ ជួនកាល​សារធាតុ ​ទាំង​នេះ​ត្រូវ​បាន​ប្រើ​ជា​ភ្នាក់ងារ​បន្ទន់​នៅ​ក្នុង​ប្លាស្ទិក និង​អាច​ឃើញ​មាន​នៅ​ក្នុង​ថ្នាំ​បោះពុម្ព​ជាតិ​ប្លាស្ទិក​នៅ​លើ​ សម្លៀកបំពាក់ ។ សារធាតុ​សាឡេត​ខ្លះ​មាន​ឥទ្ធិពល​រំខាន​ដល់​ដំណើរការ​របស់​ក្រពេញ ។ សារធាតុ​សាឡេត ដូចជា DEHP, DBP និង BBP ត្រូវ​បាន​ចាត់​ចំណាត់​ថ្នាក់​ដោយ​សហភាព​អឺរ៉ុប​ថា​មាន​គ្រោះថ្នាក់ (ប៉ះពាល់​ដល់​ការ​បន្តពូជ ប្រភេទ​ទី​២) ។
សារធាតុ DEHP, DBP និង BBP លើស​ពី ០,១% ត្រូវ​បាន​ហាម​ឃាត់​នៅ​ក្នុង​ឧបករណ៍​ក្មេង​លេង និង​សម្ភារៈ​ថែទាំ​កុមារ ដែល​អាច​ដាក់​ចូល​ក្នុង​មាត់ ៕
(ប្រែសម្រួល​ពី​ព្រឹត្តិបត្រ​ទីភ្នាក់ងារ​សារធាតុ​គីមី​ស៊ុយអែត (KEMI) ខែ​មិថុនា ឆ្នាំ​២០១៣
ដោយឈូកខ្មែរ)