ការជួយកាត់បន្ថយអត្រាភ្នែកមីញ៉ូបលើកុមារ

ជាធម្មតាភាពមើលមិនសូវឃើញវិវឌ្ឍន៍ក្នុងអំឡុងពេលនៅក្មេងប៉ុន្តែការមើលឃើញ                    របស់មនុស្សពេញវ័យជាច្រើនបានចុះខ្សោយក្រោយពីពួកគេចាប់ផ្តើមបំពេញការងារ         ​​  នៅការិយាល័យហើយមនុស្សភាគច្រើនមានជំនឿរថាជំងឺភែ្នកមីញ៉ូបកើតទឿងដោយ                   ​   សារការប្រើប្រាស់កុំព្យូទ័រការមើលទូរទស្សន៍ឫអានអក្សរក្រោមពន្លឺភ្លើងមិនសូវភ្លី ។   ​  តាមការស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញផ្ទុយពីជំនឿរដែលថាការសម្លឹងមើលច្រីនជាមួលហេតុ បណ្តាលឱ្យភ្នែកមីញ៉ូបក្នុងការស្រាវជ្រាវនោះបង្ហាញថាការចេញលេងនៅខាងក្រៅផ្ទះ     ​​       រយៈពេលពីបីម៉ោងរៀងរាល់ថ្ងៃនៅក្រៅផ្ទះជួយកាត់បន្ថយឱកាសនៃការវិវត្តន៍នៃស្ថាន          ភាពភ្នែកមីញ៉ូបបានជាងពាក់កណ្តាល។ អ្នកស្រាវជ្រាវរបស់អូស្ត្រាលីជឿថាពន្លី ព្រះអាទិត្យជួយបញ្ចេញនូវជាតិគីមីដែលរារាំងមិនឱ្យកែវភ្នកមានការប្រែប្រួលដែលបង្ក ឱ្យមានលក្ខខណ្ឌបែបនេះ។ពួកគេបានប្រៀបធៀបចក្ខុវិញ្ញាណនិងទម្លាប់របស់កេ្មងៗ ​ដែលមានអាយុចាប់ពី៦ឆ្នាំនិង៧ឆ្នាំនៅក្នុងប្រទេសសឹង្ហបូរី និងប្រទេសអូស្ត្រាលី ។​     ​​​     ​​​​​  ៣០%នៃកុមារជនជាតិសឹង្ហបូរីមានជំងឺមីញ៉ូបច្រើនជាង១០ដងនៃអត្រាកើតនៅ​​​​​​ ប្រទេសអូស្ត្រាលី។ គំរូស្រដៀងគ្នានេះដែរបានលេចឡើងនៅពេលដែលក្រុមវិភាគ​​​​​​ បានដាក់កំរិតលើកុមារដើមកំណើត ចិន ដែលមានន័យថាភាពខុសប្លែកគ្នាមិនអាច​​ ត្រូវបានពន្យល់តាមរយៈហ្សែន។ក្រុមទាំងពីរបានចំណាយពេលអានសៀវភៅមើល​ ទូរទស្សន៍និងលេងកុំព្យូទ៍រហេ្គមក្នុងរយៈពេលដូចគ្នា។ប៉ុនែ្តកុមារនៅអូស្រ្តាលីបាន ​​​​ចំណាយពេលមធ្យម២ម៉ោង ក្នុងមួយថៃ្ងនៅក្រៅផ្ទះគឺនាទីច្រើនជាងបណ្តាកេ្មងៗ​ នៅអាស៊ីក្បែរខាង។សាស្រ្តាចារ្យមកពីមជ្ឈមណ្ឌលចក្ខុវិញ្ញាណរបស់ក្រុមប្រឹក្សាស្រាវ ​ជ្រាវអូស្រ្តាលីបាននិយាយថាយើងបានរកឃើញកំណើនដ៍ច្រើននូវក្នុងភាពមើលមិន​ សូវឃើញនៅក្នុងចំណោមកុមារនៅក្នុងសង្គមនៅទីក្រុងនៅទូទាំងពិភពលោកនិង​ កត្តាទូទៅដ៍លេចធ្លោប្រហែលជាការចំណាយពេលតិចទៅៗនៅខាងក្រៅ។យោបល់​ ដែលថាការអានសៀវភៅធ្វើឱ្យមីញ៉ូបភែ្នកនោះត្រូវគេជឿររាប់រយឆ្នាំមកហើយ។ ប៉ុនែ្តទិន្ន័យថ្មីៗនេះបង្ហាញថាការចំណាយពេល នៅខាងក្រៅវាជាកត្តាសំខាន់។ លោកសាស្រ្តាចារជឿរថាពន្លឺធម្មជាតិដែលអាចភ្លឺជាងពន្លឺនៅក្នុងផ្ទះរាប់រយដង​ ជួយកាត់បន្ថយភែ្នកមីញ៉ូបដោយចំណាយពេលតែពីឫបីម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃនៅទី​ កំសាន្តណាដែលមានខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធអាបជួយកាត់បន្ថយការប្រែប្រួល​ នៃលក្ខខណ្ឌខុសធម្មតា។ការវិភាគនៅប្រទេសឥណ្ឌានិងអាមេរិកក៍បានធ្វើ​ សេចក្តីសន្និដ្ឋានស្រដៀងគ្នានេះដែរ​។