ជាទូទៅ យើងហាត់ប្រាណក្នុងគោលបំណងទទួលបាននូវសុខភាពល្អកម្លាំងមាំមួន ការពារជំងឺឬព្យាបាលជំងឺជាដើម។ប៉ុន្ដែតើមានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់ បាននិងកំពុងចាប់អារម្មណ៍ថាការធ្វើលំហាត់ប្រាណរបស់ខ្លួនត្រូវ បានធ្វើឡើងដោយត្រឹមត្រូវដែរឬទេ?តើការហាត់ប្រាណក្នុងកន្លែង មួយដែលមិនមានបរិស្ថានល្អពិតជាជម្រើសដ៏សមរម្យមែនឬទេ?
លោក ប៉ែនសុផលជាមន្រ្តីរាជការនិងជាអ្នកហាត់កីឡាប្រចាំនៅម្តុំសួន ច្បារក្តាន់ពីរបានឲ្យដឹងថា៖ «ជាទូទៅខ្ញុំហាត់ប្រាណមួយថ្ងៃពីរដងពេលព្រឹកនិងពេលល្ងាច ប៉ុន្ដែពេលព្រឹកខ្ញុំទៅមិនទៀងទាត់ទេ»។លោកបានលើកឡើងថា ការហាត់ប្រាណនៅទីនោះ មិនចាំបាច់ចំណាយប្រាក់និងមានសេរីភាពគ្រប់គ្រាន់។ យ៉ាងណាមិញ លោកទទួលស្គាល់ថា ពេលខ្លះក្រោយពីហាត់ប្រាណលោកក៏ក្អកមិនសូវស្រួលក្នុងខ្លួនហើយ ពេលខ្លះទៀត លោកចង់គ្រុនស្រៀវស្រាញដែលលោកគិតថា វាអាចបណ្ដាលមកពីហាត់ប្រាណជ្រុលហួសកម្លាំងឬមិនត្រឹមត្រូវតាម ក្បួនខ្នាត។
ការហាត់ប្រាណផ្តល់ជាអត្ថប្រយោជន៍ឬក៏ហានិភ័យ អ្វីខ្លះដល់អ្នកអនុវត្តន៍ ជាពិសេសស្ថិតនៅក្នុងកន្លែងដែលមានបរិស្ថានមិនល្អ? អ្នកស្រី ហ៊ាង សាវី ជាអ្នកពិធីការនៅសាលាខណ្ឌទួលគោកនិងជាគ្រូបង្រៀនរាំអារ៉ូប៊ីតនៅ កែងផ្លូវស្ពានអាកាស៧មករាបានរៀបរាប់ថាការហាត់រាំជារៀងរាល់ ថ្ងៃបែបនេះបានជួយអ្នកស្រីឲ្យមានកាយវិការរហ័សរហួនស្វាហាប់ធ្វើ ឲ្យឈាមរត់ស្រួលនិងមិនឡើងទម្ងន់ទៀតផង។
អ្នកកីឡាដែលមានបទ ពិសោធជាង១០រូបនេះក៏បានបង្ហាញពីកង្វល់ចំពោះសុវត្ថិភាពថា៖ «ដោយសារតែពួកយើងហាត់នៅកែងផ្លូវដូចនេះទើបយើងបារម្ភពី សុវត្ថិភាពនៅពេលម៉ូតូឡានអាចជ្រុលចង្កូត»។អ្នកស្រី មិនច្បាស់ថា ទីកន្លែងរបស់អ្នកស្រីហាត់ប្រាណនោះ វាអំណោយផលចំពោះសុខភាពឬយ៉ាងណានោះទេ។
ក្រៅពីសុវត្ថិភាពរាងកាយវាគឺជាបញ្ហាចោទមួយ ប៉ុន្ដែចំពោះសុវត្ថិភាពសុខភាព ក៏ជាក្ដីកង្វល់មួយផងដែរ។ ជាក់ស្ដែង ការហាត់ប្រាណនៅកន្លែងដែលមានធ្វើចរាចរពោរពេញទៅដោយផ្សែងពុលអាច ប៉ះពាល់អ្វីខ្លះ?
កញ្ញា លី គីមអេង ជានិស្សិតឆ្នាំទី២ផ្នែកអក្សរសាស្រ្តខ្មែរនៃសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទ ភ្នំពេញបានបង្ហាញពីទស្សនៈថា៖«ខ្ញុំមិនទៅហាត់ប្រាណនៅទីតាម ដងផ្លូវទេព្រោះខ្ញុំបារម្ភពីសុវត្ថិភាពចរាចរណ៍ណាមួយខ្លាចមាន ឧប្បត្ដិហេតុអ្វីកើតឡើងហើយណាមួយទៀតខ្ញុំខ្មាសគេផង។ សំខាន់ខ្ញុំគិតថាវាប្រហែលអាចប៉ះពាល់សុខភាពព្រោះតែនៅតាមផ្លូវ មិនសូវជាមានអនាម័យនិងផ្សែងឡានម៉ូតូយ៉ាងខ្លាំង»។
ឆ្លើយតប នឹងកង្វល់នេះលោកស្រីប្រាក់ ពិសិដ្ឋរង្សី ប្រធាននាយកដ្ឋានការពារសុខភាពនៃក្រសួងសុខាភិបាលបានអះអាងថាជាការ ពិតការដែលស្រូបយកផ្សែងពុលពិតជាធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សុខភាពប្រាកដ មែនបើទោះជាបុគ្គលនោះកំពុងតែធ្វើលំហាត់ប្រាណបញ្ចេញជាតិពុលក៏ ដោយ។
លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិតបានពន្យល់ថា៖«នៅក្នុងផ្សែងឡាន ម៉ូតូផ្ទុកទៅដោយសារធាតុពុលជាច្រើនដូច្នេះនៅពេលស្រូបចូលទៅវា អាចប៉ះពាល់ដល់ផ្លូវដង្ហើមហើយបើធ្ងន់ធ្ងរវាប៉ះពាល់ដល់សួតទៀត ផង»។
ជាងនេះទៅទៀតលោកវេជ្ជបណ្ឌិតម្នាក់នៅមន្ទីរពេទ្យព្រះ អង្គឌួងដែលសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះបានឲ្យដឹងថាថ្វីដ្បិតតែគ្មានការ ស្រាវជ្រាវមួយណាបញ្ជាក់ក៏ដោយក៏យោងតាមចំណេះដឹងនិងបទពិសោធរបស់ លោកបានបង្ហាញថាការស្រូបផ្សែងពុលពិតជាធ្វើឲ្យគ្រោះថ្នាក់ដល់ សុខភាព។នៅរយៈពេលខ្លីយើងអាចសម្គាល់បានចំពោះអ្នកខ្លះអាចកើតមាន ជំងឺអាលាក់ស៊ីដូចជាហៀរសំបោរក្អកកណ្តាស់ជាដើម។រីឯគ្រោះថ្នាក់ រយៈពេលយូរគឺពាក់ព័ន្ធនឹងសួតនិងផ្លូវដង្ហើម។
ដោយសារតែ សុខភាពគឺជាបញ្ហាចម្បងហើយការហាត់ប្រាណជាយាននាំទៅរកសុខភាពល្អ លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិតពិសិដ្ឋរង្សីបានផ្តាំផ្ញើថាប្រជាជនយើងគួរតែ ហាត់ប្រាណនៅកន្លែងដែលមិនសូវមានផ្សែងពុលព្រោះវាមិនត្រឹមជួយ សុខភាពរបស់អ្នកហាត់ប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្ដែវាថែមទាំងការពារសុវត្ថិភាព ដល់អ្នកហាត់ពីគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ជាយថាហេតុទៀតផង។
បើមិន អាចចៀសរួចលោកស្រីណែនាំឲ្យហាត់ប្រាណនៅពេលព្រឹកព្រលឹមព្រោះពេល ព្រឹកចរាចរណ៍មិនសូវមមាញឹកខ្លាំង។ ដូច្នេះកម្រិតនៃផ្សែងពុលក៏មិនសូវមានច្រើនដែលវាខុសពីពេលល្ងាច ។
កញ្ញា គីមអេង សំណូមពរថាបរិស្ថាននិងសុខភាពគឺជារឿងពីរដែលមានទំនាក់ទំនងគ្នា ដូច្នេះអ្នកហាត់គួរតែគិតគូរពីទីកន្លែងដែលខ្លួនកំពុងតែហាត់។ វាផ្ដល់ទាំងសុខភាព និងសុវត្ថិភាពផងដែរ៕
