មូលហេតុនៃជម្ងឺ
សរសៃប្រសាទមុខ
សរសៃប្រសាទមុខ ឆ្លងកាត់ចន្លោះដ៏ចង្អៀត នៅជិតឆ្អឹង ជិតថ្គាមផ្នែកខាងលើពីខួរក្បាលទៅមុខ។ ប្រសិនជាសរសៃប្រសាទមុខ ត្រូវត្បៀត ឬហើម វាអាចរំខានដល់ សញ្ញាមួយដែលខួរក្បាលរបស់អ្នក បញ្ជូនទៅសាច់ដុំនៅលើមុខ។
ការរំខាននេះ អាចតឹងរឹងដល់ ការផ្គត់ផ្គង់ឈាម និងអុកស៊ីសែន ដល់កោសិកា សរសៃ និងបង្កឲ្យភាពខ្សោយនៅលើមុខ ឬខ្វិន ដែលជាលក្ខខណៈរបស់ជម្ងឺវៀចមាត់។
វីរុស អេប៉េស
ប្រភេទនៃវីរុសអេប៉េស ត្រូវបានគេគិតថា បង្កឲ្យមានរលាក លើសរសៃប្រសាទមុខ គឺ៖
- វីរុស អេប៉េស HSV ដែលមានប្រភេទ HSV1 ដែលបង្កឲ្យឈឺនៅពេលត្រជាក់និង HSV2 ដែលបង្កឲ្យអេប៉េសនៅប្រដាប់បន្តពូជ
- វីរុស វារីសេឡា ហ្សូស្ទើ
លើសពីនេះទៀត ជម្ងឺវៀចមាត់ ក៏មានទំនាក់ទំនងនឹងការឆ្លងវីរុសឆ្លងផ្សេងទៀត។
ផលវិបាកជម្ងឺវៀចមាត់
ជម្ងឺវៀចមាត់ ត្រូវបានគេគិតថា យូរៗម្តងកើតមាន ខណៈដែលមានជម្ងឺផ្លូវដង្ហើមធ្ងន់ធ្ងរ។
អាការជម្ងឺវៀចមាត់
អាការជម្ងឺវៀចមាត់អាចខុសគ្នា ពីការស្ពឹកស្រាល នៅលើមុខ រហូតដល់ទៅពិការភាព។
អាការជម្ងឺវិវឌ្ឍយ៉ាងលឿន និងឈានដល់កំពូលក្នុងរយៈពេល៤៨ម៉ោង។នេះមានដូចជា៖
- ភាពខ្សោយឬ ពិការនៅលើមុខម្ខាង ដែលធ្វើឲ្យវាមានការពិបាក បិទត្របកភ្នែក និងបង្កឲ្យមាត់ម្ខាងធ្លាក់។
- រលាកភ្នែកដែលមានឆ្លងមេរោគ ដូចជាស្ងួត ឬការផលិតទឹកភ្នែកមានការកើនឡើង
- ការដឹងរសជាតិមានការផ្លាស់ប្តូរ ឬត្រូវបានកាត់បន្ថយ
- ហឹងត្រចៀក
- ហៀរទឹកមាត់ចេញពីផ្នែកដែលរងមានការប៉ះពាល់នៅលើមុខ
- ឈឺក្បាល
- ឈឺចាប់នៅជុំវិញថ្គាម
- វិលមុខ
- ពិបាកបរិភោគ ឬផឹក
- និយាយមិនច្បាស់
ពេលណាត្រូវស្វែងរកការណែនាំឲ្យប្រើថ្នាំ
ជម្ងឺវៀចមាត់ ត្រឹមតែប៉ះពាល់ដល់មុខ ដូច្នេះអ្នកគួរតែស្វែងរកការណែនាំភ្លាមៗពីគ្រូពេទ្យ ប្រសិនជាអ្នកខ្សោយ ឬ ស្ពឹក នៅផ្នែកណាមួយនៃរាងកាយ។
ការវិភាគរោគវិនិច្ឆ័យ
មិនមានការវិភាគរោគវិនិច្ឆ័យណាមួយច្បាស់លាស់ ពីជម្ងឺវៀចមាត់នេះទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការធ្វើតេស្ត អាចត្រូវបានប្រើដើម្បីបញ្ជាក់ឲ្យកាន់តែច្បាស់ ពីជម្ងឺផ្សេងទៀត ដែលបង្កឲ្យមានពិបាកនៅលើមុខ។
អ្នកគួរតែទៅពិគ្រោះជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យ ក្នុងរយៈពេល៧២ម៉ោង ក្នុងការវិវឌ្ឍជម្ងឺវៀចមាត់នេះ។ ការសិក្សា បានបង្ហាញថា ការព្យាបាល គឺមានប្រសិទ្ធភាពខ្លាំងណាស់ប្រសិនជាវាចាប់ផ្តើមក្នុងរយៈពេលនេះ។
ការបញ្ជាក់ពីជម្ងឺផ្សេងទៀត
ជម្ងឺវៀចមាត់ ត្រូវបានគេ វិភាគរោគវិនិច្ឆ័យ ដោយប្រើដំណើរការមួយជាការវិភាគដោយការរកជម្ងឺក្រៅពីនេះ។ គ្រូពេទ្យនឹងរកភ័ស្តុតាងផ្សេងទៀត ដែលអាចបញ្ជាក់អាការជម្ងឺរបស់អ្នកដែលបង្កឡើងដោយជម្ងឺសុខភាព ផ្សេងទៀតដូចជា៖
- ជម្ងឺដោយសារចៃឆ្កែខាំគឺការឆ្លងដោយបាក់តេរីបង្កឡើងដោយចៃឆ្កែ
- ដុះសាច់ គឺ ការលូតលាស់ជាលិកាមិនធម្មតាមួយ
- ជម្ងឺមានពីកំណើត
- ជម្ងឺដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាល
- ជម្ងឺឆ្លងនៅត្រចៀកផ្នែកកណ្តាល
- ភាពមិនប្រក្រីស្បែកនៅក្នុងត្រចៀកខាងក្នុង
- របួសក្បាល
ប្រសិនជាគ្រូពេទ្យ មិនអាចរកឃើញភ័ស្តុតាងនៃអាការជម្ងឺនេះ ដែលមានការទាក់ទងនឹងជម្ងឺផ្សេងទៀត ជម្ងឺវៀចមាត់អាចត្រូវបានគេវិភាគរោគវិនិច្ឆ័យ។
ការធ្វើតេស្តផ្សេងទៀត
ប្រសិនជា គ្រូពេទ្យ នៅតែមិនច្បាស់ទៀត គេអាចបញ្ជូនអ្នកទៅពេទ្យជំនាញខាងត្រចៀក ច្រមុះនិងបំពង់ក ដើម្បីធ្វើតេស្តបន្ថែមទៀត។ អ្នកអាចត្រូវធ្វើតេស្ត អេឡិចត្រូមីហ្គ្រាហ្វី ឬស្កេនរូប។
អេឡិចត្រូមីហ្គ្រាហ្វី
ក្នុងពេលមានអេឡិចត្រូមីហ្គ្រាហ្វី (EMG) ម្ជុលអេឡិចត្រូដដ៏ស្តើងតូច ត្រូវបានបញ្ចូលតាមស្បែក និងតាមសាច់ដុំ។ ម៉ាស៊ីនមួយហៅថា អូស៊ីឡូស្កូប ត្រូវបានប្រើ ដើម្បីវាស់ពីសកម្មភាពអគ្គិសនី នៅក្នុងសាច់ដុំនិងសរសៃប្រសាទ។ ព័ត៌មានដែលផ្តល់ដោយ EMG អាចត្រូវបានប្រើដើម្បីវាយតម្លៃពីការខូចខាតសរសៃប្រសាទ។
ការស្កេនរូបភាព
ការស្កេនរូបភាព ដូចជាការស្កេន MRI អាចត្រូវបានប្រើដើម្បីកំណត់ពីមូលហេតុ នៃសម្ពាធ មាននៅលើសរសៃប្រសាទមុខ។ ការស្កេន MRI គេប្រើរលកវិទ្យុ និងដែនម៉ាញ៉េទិចខ្លាំង ដើម្បីថតរូបឲ្យបានច្បាស់លាស់ មាននៅក្នុងខ្លួន។
ការស្កេន CT ក៏អាចត្រូវបានប្រើ ដើម្បីដឹងពីមូលហេតុបង្កអាការជម្ងឺដូចជាការឆ្លងមេរោគ ឬដុះសាច់។ ការស្កេន CT លើមុខ អាចធ្វើឡើងដើម្បីបញ្ជាក់ឲ្យច្បាស់ពីបាក់នៅផ្នែកមុខ។
ការព្យាបាលជម្ងឺវៀចមាត់
ថ្នាំពេទ្យ
ក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងទៅនេះមានការមិនយល់ព្រមខ្លះក្នុងចំណោម អ្នកជំនាញខាងសុខាភិបាលអំពីថាតើជម្ងឺវៀចមាត់នេះអាចព្យាបាលបានយ៉ាង មានប្រសិទ្ធភាព ដោយប្រើថ្នាំស្តេរ៉ូអ៊ីត ថ្នាំប្រឆាំងនឹងអង់ទីវីរាល់ ឬការប្រើថ្នាំនេះបញ្ចូលគ្នា។
ទោះជាយ៉ាងណា ភ័ស្តុតាងថ្មីៗនេះបញ្ជាក់ថាស្តេរ៉ូអ៊ីដ ដូចជាថ្នាំ ប្រេដនីសូឡោន(prednisolone) គឺជាថ្នាំព្យាបាលបានល្អបំផុត សម្រាប់ជម្ងឺវៀចមាត់ ហើយត្រូវតាមដានក្នុងរយៈពេល៧២ម៉ោង។ នេះជាភ័ស្តុតាងតិចតួចមួយដើម្បីបញ្ជាក់ថាការប្រើថ្នាំ អង់ទីវីរាល់បន្ថែមទៀតធ្វើឲ្យបង្កើនការជាសះស្បើយសាច់ដុំមុខយ៉ាង លឿន។
ថ្នាំប្រេដនីសូឡោន Prednisolone
ថ្នាំប្រេដនីសូឡោន មានប្រសិទ្ធភាពដោយជួយកាត់បន្ថយការរលាក (ហើម)ដែលគួរតែជួយធ្វើឲ្យជាសះស្បើយកាន់តែលឿន។ ក្នុងករណីភាគច្រើន អ្នកដែលមានជម្ងឺវៀចមាត់ត្រូវបានណែនាំឲ្យប្រើថ្នាំគ្រាប់ ប្រេដនីសូឡោន ពីរដងក្នុងរយៈពេល១០ថ្ងៃ។
ផលប៉ះពាល់នៃការប្រើថ្នាំនេះមានដូចជា
- ចង់ក្អួត(ឈឺ)
- ឈឺក្បាល
- បែកញើស
- ពិបាករំលាយអាហារ
- ពិបាកដេក
- វិលមុខ
- ច្រាំងអណ្តាត
មនុស្សមួយចំនួន មានអារម្មណ៍ផ្លាស់ប្តូរ ដូចជាខឹង ឬបាក់ទឹកចិត្ត បន្ទាប់ពីប្រើថ្នាំស្តេរ៉ូអ៊ីតក្នុងរយៈពេលខ្លី។ អ្នកគួរតែទៅជួបគ្រូពេទ្យភ្លាមៗ ប្រសិនជាជួបអារម្មណ៍ផ្លាស់ប្តូរនេះ ឬប្រសិនជាអ្នកមានប្រតិកម្មនឹងអ្វីផ្សេងទៀត។
ប្រសិនជាអ្នកមានផ្ទៃពោះ ឬកំពុងបំបៅដោះ អ្នកគួរតែនិយាយទៅកាន់គ្រូពេទ្យ មុនពេលប្រើថ្នាំប្រេដនីសូឡោននេះ។
ការថែរក្សាភ្នែក
ទឹកភ្នែកដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការការពារភ្នែករបស់អ្នក និងការពារមិនឲ្យមានធូលីដី និងបាក់តេរី ដែលអាចបង្កឲ្យមានជម្ងឺភ្នែក។
ប្រសិនជាអ្នកមានជម្ងឺវៀចមាត់ អ្នកប្រហែលជាពិបាកក្នុងការបិទភ្នែក ដែលអាចធ្វើឲ្យទឹកភ្នែកហូរចេញនិងធ្វើឲ្យភ្នែកអ្នកងាយឆ្លងមេរោគ។ ដូច្នេះហើយ វាជាការសំខាន់ ដើម្បីធ្វើឲ្យភ្នែករបស់អ្នកមានជាតិរំអិល។
គ្រូពេទ្យអាចចេញឲ្យប្រើថ្នាំដាក់ភ្នែក ដែលមានជាទឹកភ្នែកសប្បនិម្មិត្ត សម្រាប់ការប្រើនៅពេលថ្ងៃ និងមានបន្ថែម ជាតិប្រេង ដែលអ្នកគួរប្រើនៅពេលយប់។ ប្រសិនជាអ្នកមិនអាចបិទភ្នែកបាននៅពេលយប់ គ្រូពេទ្យរបស់អ្នកនឹងឲ្យអ្នកប្រើស្កុតសម្រាប់ជួយបិទភ្នែកពេលដេក។
ប្រសិនជាអាការជម្ងឺភ្នែកកាន់តែអាក្រក់ អ្នកគួរតែទៅជួយគ្រូពេទ្យដើម្បីពិនិត្យព្យាបាល។
ការចាក់ថ្នាំ Bitumlinum toxin (Botox)
ការចាក់ថ្នាំ Bitumlinnum toxin អាចត្រូវបានប្រើដើម្បីព្យាបាលទាំងកន្លែងដែលរងប៉ះពាល់ ឬ ផ្នែកដែលមិនប៉ះពាល់ នៅលើមុខ សម្រាប់ជម្ងឺវៀចមាត់រយៈពេលវែង។
ថ្នាំ Botox អាចត្រូវបានប្រើចាក់ចូលទៅលើមុខ ដើម្បីឲ្យសាច់ដុំមុខធូរស្រាល ដែលមុនវាតឹងណែន ឬកាត់បន្ថយ ចលនាសាច់ដុំដែលមិនគ្មានប្រយោជន៍។
ប្រសិនជាសាច់ដុំនៅផ្នែកដែលមិនរងការប៉ះពាល់ ទៅជាសកម្មខ្លាំងពេក ឬលប់លើ ថ្នាំ Botox អាចត្រូវគេចាក់ចូលទៅផ្នែកនៃមុខ ដើម្បីកាត់បន្ថយសកម្មភាពរបស់សាច់ដុំ និងតុល្យភាពចលនារបស់មុខ។
ផលវិបាកនៃជម្ងឺវៀចមាត់រយៈពេលយូរខ្លះ អាចព្យាបាលបានដោយប្រើថ្នាំចាក់ Botox ។ បញ្ហាទាំងនេះមានដូចជា
- ហូរទឹកភ្នែកពេលបរិភោគ
- ភ្នែកនិងមាត់មិនត្រូវតាមលក្ខខណៈដើម ដូចជាញាក់ភ្នែកពេលបរិភោគ ពេលញញឹម ឬពេលសើច
ការព្យាបាលផ្សេងទៀត
មនុស្សភាគច្រើន ដែលមានជម្ងឺវៀចមាត់ នឹងធ្វើឲ្យជាសះស្បើយក្នុងរយៈពេល៩ខែ ។ទោះជាយ៉ាងណា ប្រសិនជាអ្នក មិនជាសះស្បើយទេ នៅត្រឹមរយៈពេលនោះ វានឹងមានការប្រឈមបន្ថែមច្រើនទៀតដល់ការខូចខាតសរសៃប្រសាទ និងការព្យាបាលផ្សេងទៀតចាំបាច់ត្រូវមាន។
ការព្យាបាលដោយចលនា អាចត្រូវបានណែនាំឲ្យប្រើ។ គ្រូពេទ្យចលនា នឹងបង្រៀនអ្នកការហាត់ធ្វើចលនាលើមុខ ដែនឹងពង្រឹងសាច់ដុំមុខ ដើម្បីធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងទីតាំងនិងអាចធ្វើចលនាមួយចំនួនបាន។
ការព្យាបាលដោយចលនា មានការជោគជ័យ ក្នុងករណីមានជម្ងឺវៀចមាត់ ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណាវាក៏មិនសាកសម ឬមានប្រសិទ្ធភាពលើអ្នកជម្ងឺគ្រប់រូបទេ។
ការវះកាត់កែសម្ផស្ស ក៏ជាជម្រើសមួយទៀត ។ គ្រូពេទ្យវះកាត់មិនអាចស្តារមុខងារសរសៃប្រសាទបានទេ ប៉ុន្តែអាចធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនៃលក្ខខណៈនិងភាពស៊ីមេទ្រីរបស់មុខបាន។
ការស្រាវជ្រាវបានបញ្ជាក់ថា ការធ្វើចលនាមុខ បច្ចេកទេសម្រាក និងការចាក់ម្ជុលវិទ្យាសាស្ត្រ អាចជួយបង្កើនល្បឿននៃការជាសះស្បើយជម្ងឺវៀចមាត់និងស្តារមុខងាររបស់ សរសៃប្រសាទមុខបាន។
ផលវិបាកជម្ងឺវៀចមាត់
ផលវិបាកមួយចំនួន ដែលកើតឡើតជាលទ្ធផលនៃជម្ងឺវៀចមាត់អាស្រ័យទៅតាមការខូចខាតសរសៃប្រសាទបន្ថែម។
ប្រហែលមនុស្ស ២នាក់ក្នុងចំណោម ១០នាក់ នឹងជួប្រទះបញ្ហារយៈពេលវែង កើតចេញពីជម្ងឺ វៀចមាត់ ដែលអាចរួមមាន៖
- ភាពរួញនៃសាច់ដុំ គឺ សាច់ដុំនៅមុខ រួញខ្លាំង។ វាអាចបណ្តាលឲ្យខូចមុខ ដូចជាភ្នែក ទៅជាតូចជាងមុន ថ្ពាល់ ទៅជាប៉ោង ឬមាត់ខើចជាដើម។
- បាត់បង់ឬកាត់បន្ថយការដឹងរសជាតិ នេះអាចកើតឡើងប្រសិនជាសរសៃប្រសាទដែលខូចខាតមិនជួសជុលបានត្រឹមត្រូវ
- បញ្ហាក្នុងការនិយាយ
- បញ្ហាភ្នែក មាត់ គឺ កើតឡើងដោយសារសរសៃប្រសាទនៅមុខ លូតលាស់ត្រឡប់មកវិញខុសពីកន្លែងដើម។ វាអាចបង្កឲ្យភ្នែករបស់អ្នកញាក់ ពេលបរិភោគ ពេលសើច ឬពេលញញឹម។ជួនកាលវាអាចកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ ឌេលភ្នែកអាចបិទទាំងស្រុងពេលបរិភោគអាហារ។
- ស្ងួតភ្នែក
- ហូរទឹកភ្នែកពេលបរិភោគ
- អ្នកត្រូវរងការប៉ះពាល់ដោយការពិការលើផ្ទៃមុខជារៀងរហូត
- អ្នកមានអាយុលើសពី៦០ឆ្នាំ
- អ្នកមានជម្ងឺលើសឈាម
- អ្នកមានជម្ងឺទឹកនោមផ្អែម
- អ្នកមានផ្ទៃពោះ
- សរសៃប្រសាទមុខ រងការខូចខាតយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ
- អ្នកមិនបានចាប់ផ្តើមជាសះស្បើយ បន្ទាប់ពីរយៈពេល៦សប្តាហ៍
ប្រសិនជាអ្នកមានជម្ងឺវៀចមាត់ដែលបង្កឡើងដោយវីរុស វ៉ារីសេឡា ហ្សូស្តើ ដែលដែលវាអាចទៅរួចមានជម្ងឺកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរដែលហៅថា រោគសញ្ញា រ៉ាំសេ ហាន់ ។ ទោះជាយ៉ាងណា ជម្ងឺនេះ គឺកម្រមានណាស់ មានប្រហែល ២ ក្នុងចំណោម ១០០នាក់ ដែលមានជម្ងឺវៀចមាត់រងបញ្ហានេះ។
រោគសញ្ញា រ៉ាំសេ ហាន់ អាចបង្កឲ្យមានពងមានលើអណ្តាត និងនៅខាងក្នុងត្រចៀក។ ជាធម្មតា វាអាច ត្រូវបានព្យាបាលដោយថ្នាំស្តេរ៉ូអ៊ីដ និងថ្នាំប្រឆាំងនឹងវីរុស។
ការពិពណ៌នា
តើអាការសញ្ញានៃជម្ងឺវៀចមាត់នោះគឺជាអ្វី?
អាការនៃជម្ងឺវៀចមាត់ ខុសប្លែកគ្នាពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់។ ភាពខ្សោយនៅលើមុខម្ខាង អាចត្រូវបានពិពណ៌នាដូចជា៖
- ការគាំងមួយផ្នែក ដែលភាពខ្សោយនៃសាច់ដុំស្រាល
- ការគាំងទាំងស្រុង ដែលគ្មានចលនា ទាល់តែសោះ ថ្វីបើនេះជាករណីកម្រ
ជម្ងឺវៀចមាត់ ត្រូវបានគេធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ប្រសិនជាមូលហេតុដែលអាចទៅរួចនៃអាការជម្ងឺ នេះ ត្រូវបានគេបញ្ជាក់ច្បាស់ ដូចជាជម្ងឺដាច់សរសៃឈាមឬជម្ងឺដុះសាច់។
សូមអានបន្ថែមអំពីអាការជម្ងឺវៀចមាត់ និងការវិភាគជម្ងឺវៀចមាត់។
ហេតុអ្វីបានជាវាកើតឡើង?
ជម្ងឺវៀចមាត់ត្រូវគេជឿថា កើតឡើងពេលដែលសរសៃប្រសាទដែលគ្រប់គ្រងលើសាច់ដុំនៅលើមុខទៅជាស្អិតចូលគ្នា។
មូលហេតុលច្បាស់លាស់នេះមិនត្រូវបានដឹងទេ ថ្វីបើ គេគិតថា ដោយសារតែសរសៃប្រសាទសាច់ដុំមានការលាក ដោយសារការឆ្លងតាមវីរុស។ ក្រុមវីរុសភាគផ្សេងៗគ្នា អាចទទួលខុសត្រូវ។
សូមអានបន្ថែមអំពីមូលហេតុនៃជម្ងឺវៀចមាត់។
តើនរណាប៉ះពាល់ជម្ងឺនេះ?
ជម្ងឺ វៀចមាត់ ជាជម្ងឺកម្រ ដែលប៉ះពាល់មនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោម៥,០០០នាក់ ក្នុង១ឆ្នាំ។ ជាទូទៅវាប៉ះពាល់ដល់អ្នកដែលមានអាយុ១៥ទៅ៤៥ឆ្នាំប៉ុន្តែអ្នកដែល នៅក្រៅអាយុនេះអាចទទួលរងជម្ងឺនេះ។ ប៉ុន្តែ បុរស និងស្រ្តីមានការឆ្លងស្មើគ្នា។
ជម្ងឺវៀចមាត់ជាទូទៅកើតមានទៅលើស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ និងអ្នកដែលមានជម្ងឺទឹកនោមផ្អែម និងជម្ងឺអេដស៍ ចំពោះមូលហេតុនានាមិន ទាន់ត្រូវគេយល់ច្បាស់នៅឡើយទេ។
ការព្យាបាលជម្ងឺវៀចមាត់
មនុស្ស៧នាក់ក្នុងចំណោម១០នាក់ ដែលមានជម្ងឺវៀចមាត់ អាចជាសះស្បើយបាន ដោយការព្យាបាល ឬមិនព្យាបាល។
មនុស្សភាគច្រើនសម្គាល់ការវិវឌ្ឍន៍ នៅក្នុងអាការជម្ងឺរបស់គេ បន្ទាប់ពីពីរទៅបីសប្តាហ៍ ។ ទោះជាយ៉ាងណា ការជាសះស្បើយទាំងស្រុងឡើងវិញ ចំណាយពេលចន្លោះពីពីរទៅបីសប្តាហ៍។ ទោះជាយ៉ាងណា ការជាសះស្បើយទាំងស្រុងខុសពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់នឹង អាស្រ័យទៅតាមចំនួនខូចខាតសរសៃប្រសាទ។
ស្តេរ៉ូអ៊ីដ ជាធម្មតា ថ្នាំ prednisolone ត្រូវបានប្រើដើម្បីកាត់បន្ថយការហើមនៃសរសៃប្រសាទមុខ។
ការធ្លាក់ភ្នែក អាចទាមទារឲ្យទប់ស្កាត់បញ្ហានេះប្រសិនជាអ្នកមិនអាចបិទភ្នែក បាន។ ស្កុតអាចត្រូវបានប្រើដើម្បីបិទភ្នែកខណៈពេលដេក។
មនុស្សប្រហែលជា៣ក្នុងចំណោម១០ ដែលមានជម្ងឺវៀចមាត់នឹងបន្តជួបបញ្ហាខ្សោយសាច់ដុំមុខ និងពីរនាក់ក្នុងចំណោម ១០នាក់ នឹងត្រូវមានបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងររយៈពេលយូរ។
ផលវិបាក អាចមានបញ្ហាការនិយាយ ការកាត់បន្ថយការដឹងរសជាតិ និងភាពស្វិតនៃសាច់ដុំ៕
(ស្វែងយល់បន្ថែម ពីជម្ងឺ Bell's palsy )
